sábado, 30 de mayo de 2015

O ABECEDARIO

A Mesa pola Normalización Lingüística acaba de publicar o libro do abecedario que vai acompañado dunha canción de Magín Blanco. Máis información na páxina da Mesa (hai dúas versións da canción, enteira e só a segunda parte coas letras) Neste proxecto colaborou Mónica Pazos, profesora e amiga. Moitas grazas Mónica.

miércoles, 20 de mayo de 2015

RIMSHA FÁLANOS DA SÚA VIDA

Na materia de PRIN a alumna Rimsha, de 1º ESO D estivo falándolles ós seus compañeiros e á profesora Fátima da súa vida e das súas expectativas.

POEMA NOA

Con este poema Noa acadou o 3º premio de poesía.Un poema marabilloso porque está escrito dende a verdade. Parabéns Noa!

domingo, 3 de mayo de 2015

A VIDA (Claudia 2º ESO)

A VIDA



Abres os ollos e dáste conta de que na vida real non existen os mozos perfectos, que ninguén cruzaría o mundo para bicarte cando o precises, que as historias de amor con finais felices só existen nos libros, que as persoas non son sinceras, que a felicidade é efémera, que importa máis un erro que dez acertos, que nada é para sempre... Que a vida non é fácil.
Creciches, e as cousas cambiaron, xa non son todo soños, senón experiencias. Aproveita que estás na idade de crear recordos e de vivir os momentos que farán de ti a persoa na que te converterás.
Así que namórate, comparte o que sentes, encontra o que buscas, segue os teus soños, perde a cabeza, loita polo que cres, ri, chora, fai loucuras, comete erros e aprende deles, pelexa, perdoa, goza ó límite, medra, vive … Porque diso está feita a vida: de historias, de recordos, de momentos … De vida
E así, cando te canses de todo iso pensarás no pasado cun sorriso e estarás orgullosa de aproveitar cada segundo da túa marabillosa existencia.


Claudia 2º B


POESÍAS 1º-2º (14-15)

A SOIDADE

A SOIDADE


Que é a soidade? Moi boa pregunta, hai persoas que descoñecen o significado, en cambio hai outras que o saben, de feito sínteno. Hai persoas que se senten soas, que non teñen esas persoas ás que contarlles os segredos, coas que sacarse fotos con mil faces diferentes, coas que ir tomar algo ou ir ó cine. Non teñen amigos con quen compartir risos e choros. Por así dicilo, senten que non teñen unha segunda familia, senten que non contan con ninguén.
 Toman a peito o que lle di a xente vulgar, que as critica sen coñecelas. E así, pouco a pouco, vanse sentindo soas e encerrándose en si mesmas, e o único que necesitan é ter alguén que de vez en cando lles dea unha aperta, e as saque dese pozo do que pensaban que non ían saír nunca, pero grazas a esas persoas que teñen empatía e as aprecían, serán capaces de ser fortes e saír desa situación.



Laura Guerra Santamarina

2º ESO B

TEXTOS NOA

POESÍAS 1º- 2º ESO CURSO(13-14)

TEXTO ALBERTO 4º ESO

POEMAS LETRAS GALEGAS

Resultaron premiados os poemas de Katia, Enrique e Mónica, parabéns para todos.